ДРАМА: ЛЕТО

(Во едно мало гратче беше многу топло и едно детенце му се јавува на најдобриот пријател.)
Љубомир: Е Филип сакаш да одиме на река да се капиме, затоа што е многу топло.
Филип: Пеки, Бубе може, ти викни го Лорен а јас ќе го викнам Тино и така ќе одиме заедно.
Љубомир: Да земеме нешто за јадење, ќе бидеме многу гладни од пливањето.
Филип: Може ајде во колку часот ќе појдеме?
Љубомир: Околу 13:00 часот, затоа што тогаш е најтопло.
Филип: ОК! Ајде да се спремам и ќе појдеме да се капеме во Женскиот Вир, а може и во Караџи.
Љубомир: Не, не! Таму е длабоко, скоро два метри.
Лорен: Еее, ајде да се капеме, многу е топла водата!
Љубомир, Филип и Тино: Да, ајде!
Тино: Уу, многу е топла водата, само што има малку жаби, али нема везе.
Филип: Даска!
Љубомир: Ле, ле каква е водата многу е убава само што малку е нечиста.
Лорен: Еее, и јас носам ночари за во вода!
Филип и Тино: И ние носеме!
Љубомир: Ајде да нуркаме.
Лорен: Може!
Тино: Може!
Филип: Може!
(Денот што завраши беше незаборавен !)

                                                 Љубомир Миневски VI а,
                                                                      Кратово.