Во зима се е облечено во бело. Студот иако стега ние децата сепак знаеме да се облечиме за да не ни студи. Се договоривме другатчињата и да одиме на санкање. Сега ќе ви раскажам една случка.
Еден ден имаше многу снег на улуцата над нашата куќа. Се собравме неколку другарчиња од маалото. Деднавме на санките наредени една зад друга како воз. Така се спуштивме неколку пати. Лзгањето беше забавно, но кога се спуштивме последниот пат Стефан со неговата санка удти во еден стерец кој си излегуваше ос неговата порта. Старецот падна со рацете на земја и почна да не кара. Застанавме сите и го прашавме старецот дали нешто го боли. Тој рече:
- Деца знам дека не сте виновни, знам дека му се радувате на снегот, но мојата рака отиде.
Играта беше забавна, но многу ми беше жал застарецотшто Стефан му ја повреди раката.
Никола Стаменковски VI a одделение,
Кратово.
